vorige pagina   home   volgende pagina
   
1842-1880
Jhr. Samuel Johannes van Westervelt Sandberg
Schilderij Samuel J. van Westervelt Sandberg
Bron: uit privé collectie familie van Westervelt Sandberg
volledige stamboom
 
1731-1808 - Rudolf Sandberg
1768-1843 - Albertus 1778-1854 - Samuel J. Sandberg
1819-1895 - Heribert W.A.
1842-1880 Samuel J.
van Westervelt Sandberg
1843-1907 - Cornelis J.

1874-1959 Rudolph A.P.
1912-2004 - Adolphe T.G.
1940 - Rudolphe G.P.
1965 -
Robert A.Th.
1966 -
Edgar R.
 
Nederlandse-staatscourant 28-08-1861
 
1868 JACHTONGELUK
Abraham van den Nagel (1869-1952) was schut (jachtopziener, boswachter) van de familie Sandbergh. Hij was verantwoordelijk voor het beheer van het landgoed. Hij was de jongste zoon van Abraham (Jan) van den Nagel (1815-1868), die tot zijn overlijden ook in dienst van de familie Sandberg was. Deze laatste kwam circa 8 maanden voor de geboorte van Abraham jr. door een jachtongeluk op het terrein van De Essenburg om het leven.
Op deze kwade dag werd hij op de jacht door de jonkheer, die blijkbaar slechtziende was, per ongeluk doodgeschoten. Een drama, hij liet zijn veel jongere vrouw Aaltje Boonen, die ook nog zwanger was van hun 6e kind, achter.
Boze tongen beweerden, dat hij niet door Jhr. Sandberg, maar door een van de jagers, was doodgeschoten; hij zou wel eens op bezoek geweest zijn bij een van hun vrouwen. Er is denk ik helemaal geen onderzoek gedaan, omdat Sandberg de schuld op zich had genomen. We zullen nooit meer weten, wat de waarheid is.
Aaltje bracht haar kinderen (waarvan er één al jong overleden was), alleen groot. Ze werd zelf ook niet oud, 59 jaar.
Abraham van den Nagel (1869-1952)
Vittepraetje 2016
 
Landgoed Eijckenstein
 
4x Matthia Jacoba Eyck tot Zuylichem
Ouders Matthia Jacoba Eyck tot Zuylichem
Frans Nicolaas Marius Eijck (1806-1876) Anna Bregitta Story van Blokland (1842-1879)
 
1870 Jules Verne publiceert zijn klassieke sciencefiction roman 20.000 mijlen onder zee.
 
 
Verkiezingen Gemeenteraad Harderwijk Uitslag
 
Gift tijdens doop 1875 Dode vossen 1876
1842 geboren Zwolle 4 maart 1842

1861 In augustus 1861 werd door de vader van Samuel Johannis - jhr. H.W.A. Sandberg (1819-1895) - een verzoek gedaan aan de Koning voor zijn zoon Samuel Johannis om de geslachtsnaam van zijn moeder - Van Westervelt - te mogen aannemen (vanwege het uitsterven van de familienaam), zodat hij voortaan zich noemen mocht Van Westervelt Sandberg; hetgeen werd toegestaan.

1862 Naamswijziging Sandberg in van Westervelt Sandberg K.B. d.d. 12 okt. 1862, nr. 43

Zijn zoon Heribert van Westervelt Sandberg (1875-1952) trouwt met Elisabeth Muller Massis (1874-1954) maar zal geen kinderen krijgen. De naam wordt doorgegeven aan achterkleinkid Heribert van Westervelt Sandberg (geb. 1947) begin jaren 50.

Samuel J. van Westervelt Sandberg met zijn vrouw Matthia Jacoba van Eijck van Zuilichem
1868 Samuel Johan Jonkheer Sandberg van Westervelt is getrouwd met Matthia Jacoba van Eijck van Zuijlichem op 30 april 1868 te Maartensdijk, Utrecht, hij was toen 26 jaar oud.

Vader Heribert (1819-1895) liet tegenover kasteel De Essenburg bij Harderwijk, Huize Klein Essenburg bouwen speciaal voor het jonge echtpaar.
Klein Essenburg
Eyck tot Zuylichem is een Nederlands geslacht. De familie werd in 1910 opgenomen in het genealogische naslagwerk Nederland's Patriciaat. Patriciërs en patricische families (in de regel stedelijke regentenfamilies) speelden in de Noordelijke Nederlanden een belangrijkere rol dan de adel.

1869 Op 6 april 1869, een klein jaar na de huwelijksdag, werd Adriana geboren. Huize Klein Essenburg was vermoedelijk nog niet gereed. Matthia beviel namelijk op Eyckenstein en Adriana wordt in Maartensdijk in het geboorteregister ingeschreven. Bij de aangifte traden Matthia’s vader Frans Nicolaas Marius Eyck van Zuylichem en haar broer Maurits Adriaan Frans Eyck tot Zuylichem als getuige op. Samuël wordt op de geboorteakte vermeld als wonend te Harderwijk.

Adriana werd ingeschreven als jonkvrouwe Adriana Pieternella van Westervelt Sandberg tot Essenburg. Een hele mond vol. Adriana was vernoemd naar haar grootmoeder van vaders kant Adriana Pieternella Radermacher Schorer (1823-1887), echtgenote van bovengenoemde Heribert. Het geluk van het jonge echtpaar was maar van korte duur. De zuigelingensterfte was in de 19e eeuw hoog. Rond 1870 overleed nog een kwart van alle kinderen in hun eerste levensjaar. Zo ook Adriana. Op 16 april 1869, tien dagen na haar geboorte, overleed zij op Eyckenstein.

Na het overlijden verscheen een advertentie in de Opregte Haarlemsche Courant met de aangrijpende woorden: “het Kindje ons den 6den dezer geschonken, werd ons heden ontnomen”. (Zie de rouwadvertentie in de Opregte Haarlemsche Courant boven dit artikel)

Samuël en Matthia kregen nog twee kinderen, Anna en Heribert die beiden resp. in 1870 en 1875 in Huize Klein Essenburg, dat inmiddels gereed was, werden geboren. Van het gehele gezin Westervelt van Sandberg is Adriana als enige in de grafkelder op Eyckenstein is bijgezet.

De zuigelingensterfte in Nederland was gedurende de 19e eeuw zeer hoog, vooral in de provincies Zuid-Holland en Zeeland (tot > 300 per 1000 levendgeborenen) en in delen van Noord-Brabant en Limburg. In Drenthe, Groningen en Friesland was de sterfte lager. Waar zeer weinig borstvoeding werd gegeven, was de zuigelingensterfte hoger (op het platteland van Zuid-Holland en Zeeland, vanaf ongeveer 1850 ook in Noord-Brabant). In het noorden van het land kregen juist veel zuigelingen borstvoeding. Het vruchtbaarheidscijfer van gehuwde vrouwen was hoog, vooral in die delen van het land waar weinig borstvoeding werd gegeven. Vanaf 1875-1880 daalde zowel het vruchtbaarheidscijfer als de zuigelingensterfte: de zogenaamde demografische transitie. Verbetering van de sociale omstandigheden met een toename van de werkgelegenheid speelde daarin een rol. Belangrijk was daarbij een toename van de verticale sociale mobiliteit: een beperking van het kindertal bood mogelijkheden voor de kinderen te stijgen op de maatschappelijke ladder.
voorpagina
stuk over zuigelingensterfte in krant van 1897
kolom linksonder uitvergroot
kolom linksboven uitvergroot
1870 John D. Rockefeller – de rijkste man ter wereld ooit - richt de Standard Oil Company op en dit luidt het begin van de Tweede industriële revolutie in. De eerste industriële revolutie was gericht op ijzer, stoomtechnologieën en textielproductie, de tweede industriële revolutie betreft elektriciteit, de olie-industrie, de verbrandingsmotor, en nieuwe communicatie-technologieën, zoals de telegraaf en de radio.
Rockefeller kocht grotendeels al zijn concurrentie op en kreeg hierdoor een monopolypositie, op een bepaald moment leverde hij 90% van alle olie in Amerika. Hij gaf ook waanzinnig grote bedragen aan goede doelen.

1870 Jkvr. Anna B. van Westervelt Sandberg (1870-1954) is geboren

1875 Lid gemeenteraad 1875-1880, Heribert W.A. baron van Westervelt Sandberg (1875-1952) is geboren

1878 Wethouder 1878-1880 van Harderwijk

1880 Samuel Johan Jonkheer Sandberg van Westervelt is overleden aan een longontsteking, te huis Klein Essenburg, Hulshorst.

Matthia verhuist vervolgens naar de Maliebaan in Utrecht.

Huis Maliebaan Utrecht, gebouwd door Mr A A H Besier en door hem bewoond. In 1880 verkocht voor 52.000 gulden aan Mevrouw van Westerveld Sandberg
Schilderij van Samuel Johannis in zijn jonge jaren bron: uit privé collectie familie van Westervelt Sandberg
Foto van Samuel Johannis met Johanna Margaretha Sloet (1839-1915)
v.l.nr.: Francina Johanna (1853- ?), Willem Gerard Maurits (1846-1915), Maurits Adriaan Frans (1843-1873), Mathia Jacoba (1848-1936), Nicolaas Laurens Burman (1853-1912)

Geslacht Eyck van Zuylichem
De stamreeks begint met Maurits Jacobsz. Eyck (1643-1699) commandeur en equipagemeester te Batavia, kapitein der mariniers. In 1910 werd het opgenomen in het genealogische naslagwerk Nederland’s Patriciaat. Vanaf 1777 bezat de familie het landgoed Eyckenstein. In 1818 kocht Maurits Jacob Eyck de heerlijkheid Zuylichem. Hierna heette de familie voortaan Eyck van Zuylichem. Na de dood van Frans Nicolaas Marius Eyck van Zuylichem in 1876 op Eyckenstein, verkocht zijn weduwe het landgoed Eyckenstein.

Patriciaat is een verzamelnaam voor de families die op de voorgrond treden met bijvoorbeeld prominente bestuurders, wetenschappers, predikanten, medici, officieren en/of zakenlieden. Het gaat hierbij om niet-adellijke families en niet-adellijke takken van adellijke families.

Kasteel Zuilichem
Kasteel Zuilichem was een kasteel in het gelijknamige dorp Zuilichem. Op deze strategische plek in de bocht van de Waal werd al in Romeinse en Karolingische tijd tol geheven op de rivier. Het oudste deel van het kasteel was de donjon. Deze werd later uitgebreid met een hoofdgebouw, voorhof met torens en poort. In het jaar 1196 was Reynald van Nassau de burggraaf van Zuylichem. De belangrijkste eigenaar en bewoner was echter Constantijn Huygens Sr., secretaris van stadhouder Frederik Hendrik van Oranje en Nederlands topdiplomaat en dichter. Hij kocht het kasteel op 23 april 1630. In 1764 werd het hoofdgebouw afgebroken omdat de loop van de Waal verschoof en de Waaldijk naar binnen moest worden verlegd. In 1818 liet de nieuwe eigenaar M. J. van Eyck een nieuw huis in de vorm van een ronde toren bouwen. Hij sloopte de hoektoren, maar herstelde de poort. Zijn zoon F. N. M. van Eyck liet ten slotte alles slopen in 1866, zodat het terrein nu weiland is, met een plaquette ter toelichting.

Kasteel van Zuilichem 1657,
door Constantijn Huygens jr.

Het landhuis Eyckenstein
Het landhuis Eyckenstein is via verschillende fases uiteindelijk tot de huidige staat gekomen. Begin 17e eeuw is het gebouwd als herenboerderij met aan drie zijden trapgevels. Aan de achterkant heeft een stal gestaan. Omstreeks 1780 heeft het pand onder Adriaan Hendrik Eyck een flinke vernieuwing ondergaan, nadat hij het eerst grotendeels had laten slopen. Het resultaat was een statig hoog gebouw met overdekte terrassen aan beiden zijden. Zijn zoon Maurits Jacob Eyck heeft er in 1809 de grote witte zuilen voor laten plaatsen en de vloeren met ruim een halve meter verhoogd. Ook de klokkenstoel op het dak is in zijn opdracht gebouwd.

 
De huizen worden als volgt nagelaten:
De Groote Scheere
Klein Essenburg
Groote Scheere: Heriberts (1819-1895) oudste zoon, Samuel (1842-1880), overlijdt 15 jaar voor Heribert zelf en zo kwam in 1895 de Groote Scheer aan Samuels dochter Anna van Westervelt Sandberg (1870-1954) en haar broer Heribert W.A. baron van Westervelt Sandberg (1875-1952)

Van het recht werd door HWA van Westervelt in 1903 afstand gedaan. Door een familiescheiding in 1903 kwam het goed in eigendom aan Baronesse Anna van Voerst van Lynden (1870-1954) alleen.
Klein Essenburg: 1868 Heribert Willem Aleid Jhr. Sandberg van Essenburg (1819-1895) bouwde omstreeks 1870 de villa Klein Essenburg voor zijn oudste zoon Samuel Johannes (1842-1880) die in 1868 was getrouwd.

1880 Bij het overlijden van Samuel Johannes erft zijn neef Heribert W.A. (1867-1945) Klein Essenburg. Zo blijven Groot Essenburg en Klein Essenburg in dezelfde handen.

1926 Het kinderloze echtpaar heeft op Klein Essenburg gewoond tot aan het overlijden van de freule in 1926. Jonker Heribert verkocht Klein Essenburg voor 8700 gulden aan de familie Lourens uit Leeuwarden en vertrok naar Den Haag.
Hierbij is De Groote Scheere uit de familie Sandberg gegaan. Hierbij is Klein Essenburg uit de familie Sandberg gegaan.
Heribert W.A.
1819-1895
Jhr. Samuël J.
van Westervelt Sandberg
1842-1880
Jhr Cornelis J.
Sandberg, heer van Essenburg
1843-1907
Henriette F.J.P. Sandberg
1845-1925
Henri F.M.E. Sandberg
1847-1919
Rudolph A.P. Sandberg
1854-1937
Anna B.
van Westervelt Sandberg
1870-1954
Heribert W.A.
van Westervelt Sandberg
1875-1952 
Heribert W.A.
Sandberg, heer van Essenburg
1867-1945 
   
Cornelis J. Sandberg van Leuvenum
1883-1945
Ada W. Sandberg van Essenburg
1887-1920
Legenda
Groote Scheere
Essenburg
Leuvenum
Bannink
Bronnen: Regionaal Historisch Centrum Rijnstreek en Lopikerwaard, Nederland's Adelsboek, Wikipedia, Rijksbureau v. Kunsthistorische Documentatie, Delpher, Herderewich.nl, ntvg, Folkert van Westervelt Sandberg
Webpagina gemaakt, en onderzoek gedaan, door Tanya Sandberg-Barrow